συνόργιος

-ον, Α

αυτός που μετέχει σε οργιαστικές τελετές μαζί με άλλους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + -οργιος (< ὄργια «μυστηριακές τελετές»), πρβλ. πολυ-όργιος].